پانزده ساعت انتظار در بیمارستان مونترال با درد شدید شکم

کریستوس لیانوس در حال طی کردن دوران نقاهت ترکیدن آپاندیس است. گرچه او دانشجوی مونترال بود اما در کینگستون انتاریو تحت مراقبت قرار گرفت. پس از 15 ساعت انتظار در اورژانس بیمارستان رویال ویکتوریا، والدینش او را برای درمان به انتاریو بردند.

اواسط ماه جون بود که کریستوس دچار درد شدید شکم و تب بالا شد. او چند روزی بود که احساس ناراحتی می کرد اما شب 14 جون بدتر شد و به همین دلیل به پدر و مادرش زنگ زد.

نیکی لیانوس، مادر کریستوس، به پسرش گفت که تا رسیدن آنها او خودش را فورا به بیمارستان برساند. مادر و پدر کریستوس سه ساعت رانندگی کردند تا از کینگستون به مونترال برسند.

به گفته خانواده کریستوس، در 15 ساعتی که او در بیمارستانی که بخشی از مرکز بهداشت دانشگاه مک گیل (MUHC) بود، پرستاران دو بار او را معاینه کرده و علائمش را بررسی کنند و هر شش ساعت یک بار برای کاهش دردش به او تایلنول دادند.

در این زمان، مادر کریستوس صبر خود را از دست داد و سر پرستار فریاد زد و گفت که اگر می دانستیم مدت زیادی منتظر می‌مانیم، پسرمان را برای معالجه به کینگستون می بردیم. پرستار هم گفت، خب ببرش همونجا!

پس از سه ساعت رانندگی به کینگستون، خانواده متوجه شدند که آپاندیس کریستوس ترکیده است. او در نهایت حدود 10 روز در بیمارستان ماند و بیشتر در بخش مراقبت های ویژه بستری شد.

نیکی لیانوس با اشاره به زمان انتظار در بیمارستان های مونترال و میزان خطرناک بودن آنها گفت: «ما ریسک کردیم و این بزرگترین ریسکی بود که تا به حال در زندگی‌مان انجام داده بودیم. چون اگر آپاندیس پسرم در جاده می ترکید، ما باید چه کار می کردیم؟»

دکتر جودی موریس، رئیس انجمن پزشکان اورژانس کبک، گفت که بسیاری از کلینیک ها تعطیل هستند و ساعات کاری در طول تابستان کاهش یافته است. افراد زیادی به اورژانس مراجعه می کنند و بدون اینکه معاینه شوند، آنجا را ترک می کنند.

ربکا برنز، سخنگوی MUHC، گفت: «بخش اورژانس سایت گلن در شب 14 جون در زمانی که کریستوس لیانوس نیازمند مراقبت و درمان بود، با تعداد کامل پرسنل کار می کرد. اما مراجعه افراد زیاد بود و برخی افراد در اولویت بودند یا اینکه مدت بیشتری در اورژانس حضور داشتند که باید به آنها رسیدگی می شد. انجام درمان و مراقبت بهینه تحت چنین شرایطی دشوار است حتی اگر با حداکثر کارایی کار کنید.»