داستان یک سیاستمدار خود ساخته؛ از خانه اجاره ای تا خانه ملت

آقای مایکل کوتو در سال ۱۹۷۲ در خانواده ای زحمتکش در هادرسفیلد انگلستان به دنیا آمد. پدرش از مهاجرین گرانادا و مادرش انگلیسی بود. مایکل بیشتر از ۴ سال نداشت که با خانواده به کانادا مهاجرت کردند.

خانواده مایکل به دلیل نداشتن استطاعت مالی در خانه ای اجاره ای در فلمینگتن پارک تورنتو اقامت گزیدند. 

مایکل در این خانواده کم درآمد ولی زحمتکش بزرگ شد.

او حتی هزینه اپلیکیشن ورود به دانشگاه را از یکی از دوستان پدرش قرض کرد. مایکل سختکوش از دانشگاه اوتاوا در رشته تاریخ و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد.

اولین شغلش را به عنوان معلم انگلیسی شروع کرد. بعد تصمیم گرفت وارد دنیای سیاست شود. زندگی سیاسی اش را با انتخاب شدن به عنوان معتمد ناحیه ۱۷ آموزش و پرورش در سالهای ۲۰۰۳، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ آغاز کرد و ادامه داد.

در سال ۲۰۱۱ وارد سیاست استانی شد. در همان سال از ناحیه دان ولی از حزب لیبرال انتخاب و وارد پارلمان اونتاریو شد. در سال ۲۰۱۳ اولین پست وزارت را در زمان نخست وزیری کتلین وین به عنوان وزیر مهاجرت به دست آورد. در سال ۲۰۱۴ مجددا انتخاب شد و این بار به وزارت توریسم، فرهنگ و ورزش اونتاریو گمارده شد. 

او در سال ۲۰۱۵ مسئول برگزاری مسابقات پان امریکن شد و این مسابقات را به خوبی برگذار کرد. مایکل تلاش فراوانی برای دستیابی کودکان بی بضاعت به حق داشتن امکانات ورزشی کرد. به عنوان وزیر کودکان و جوانان برنامه های ضد نژادپرستی را گسترش داد. آقای کوتو در سال ۲۰۱۸ جزو ۷ نفری بود که از حزب لیبرال انتخاب شدند. مایکل اکنون برای رهبری حزب لیبرال استان اونتاریو کاندیدا شده است. 

با آرزوی موفقیت ایشان، سلام تورنتو هفته گذشته مصاحبه زیر را با او انجام داد:

***

روز دوشنبه ۱۱ نوامبر، قبل از حضور در دفتر سلام تورنتو برای مصاحبه، مایکل کوتو در توئیتی نوشته بود: «برای ساختن حزب لیبرال مدرن و جدیدی برای اونتاریو، برای شکست دادن داگ فورد در انتخابات سال ۲۰۲۲، برای کسب اعتماد اونتاریو، راهی طولانی در پیش داریم. ما باید همه کسانی را که در اونتاریو ارزشهای مشترکی با ما دارند را پیدا و متحد کنیم. و به عنوان اولین قدم در این راه، مرا (مایکل کوتو) به رهبری حزب لیبرال اونتاریو انتخاب کنیم.»

به عنوان اولین سوال، از مایکل کوتو می پرسیم: «این ارزشهای مشترک که در توئیت خود به آن اشاره کرده اید چیست؟»

مایکل کوتو: کمپین ما بر یکسری ارزشها استوار است. اما ارزش نخست ما، حمایت از یکدیگر است. ما (لیبرالها) در اونتاریو به طور سنتی و تاریخی خوب عمل کرده ایم که علت آن حمایت کردن از همه بوده، بخصوص در رابطه با حقوق اساسی نظیر آموزش و پرورش و بهداشت و درمان. 

دولتی که من می خواهم تشکیل دهم، مبتنی بر همین باور خواهد بود.

ما همه با هم هستیم، اینجا مثل آمریکا نیست که هر کس فقط به فکر خودش باشد. 

محسن تقوی: موضوع اینجاست که در سالهای اخیر،‌ سیاستمداران حرفهای خوبی می زنند و قولهای خوبی می دهند، ولی در نهایت موانعی بر سر اجرای آن قولها سبز می شود.

مایکل کوتو: در دنیایی که به سر می بریم، خیلی از مردم از سیاستمداران ناامید شده اند، و دلیل آن همین بوده که سیاستمداران قولهای زیبایی می دهند که اغلب آنها را به انجام نمی رسانند. 

مردم از سیاست مستأصل شده اند، و این فقط منحصر به کانادا نیست، بلکه معضلی بین المللی است.

مایکل ۱۶ سال در عرصه سیاست فعال بوده. او معتقد است که در این مدت هر وظیفه ای بر دوشش گذاشتند به خوبی انجام داده. او می گوید: «وقتی مسئولیت برگزاری بازیهای پان امریکن را به من سپردند، به انجام رساندم. وقتی از من خواستند که مسائل کودکان دچار آتیسم را حل کنم، انجام دادم. هر مشکلی به من سپرده اند برای آن راه حل پیدا کرده ام.» 

گفت و گو به دوران نخست وزیری کاتلین وین می کشد. از او می پرسم: با وجود همه کارهای خوبی که کاتلین وین انجام داد، در آخر مردم به او جواب رد دادند. کامیونیتی ها احساس کردند که به حساب نمی آیند. برای تغییر این باور، شما چه خواهید کرد؟

مایکل کوتو: می خواهم مردم بدانند آن حزب لیبرال اونتاریو، آنگونه که ما می شناختیم، دیگر وجود ندارد. در انتخابات گذشته این حزب کاملا از بین رفت. این حزب که اکثریت کرسی ها را در اختیار داشت، به پنج کرسی سقوط کرد؛ اکنون فقط پنج نماینده لیبرال در مجلس اونتاریو داریم.

ما که ۵۰۰ کارمند در کوئینز پارک داشتیم، و به همه شاخه های دولت دسترسی داشتیم، حالا برای پنج نماینده خود چهار کارمند داریم. اکنون پالیسی نداریم. بودجه کافی برای اداره حزب نداریم، اما چیزی داریم که هیچ یک از احزاب دیگر ندارند. 

– و آن چیست؟

مایکل کوتو: موقعیت برای یک شروع تازه! ما امروز امکان آن را داریم که حزبی تازه بسازیم که با تمام احزاب گذشته متفاوت باشد، و برای چالشهای فردا آماده باشد. ما این امکان را داریم که خط مشی ها را از ابتدا تدوین کنیم. اکنون این فرصت را داریم که با مردم کار کنیم و آنها را مشارکت دهیم. سیاستهای تازه و پرانگیزه برای آینده اونتاریو تدوین کنیم.

ترانزیت ، ترافیک

کمتر کسی است که در تورنتوی بزرگ زندگی کند و از ترافیک شکایت نداشته باشد. مسیرهایی که تا ۲۰ – ۱۰ سال پیش در ۳۰ دقیقه طی می شد اکنون گاهی دو تا سه برابر آن، زمان می برد. 

مایکل کوتو اخیرا پیشنهاد تازه ای مطرح کرده. او می خواهد رفت و آمد با وسایل نقلیه عمومی را برای عموم ساکنان اونتاریو رایگان کند. آیا او به هزینه این کار واقف است؟

نظر او را جویا می شویم:

مایکل کوتو: بهداشت و درمان و آموزش و پرورش مهمترین و حمل و نقل عمومی، بزرگترین مسائل ما هستند. در حقیقت، رفت و آمد عمومی با همه این مقوله ها ارتباط پیدا می کند. 

گره های ترافیکی سالی ۵ میلیارد دلار به اقتصاد تورنتوی بزرگ لطمه می زند. 

مایکل کوتو رایگان کردن ترانزیت عمومی را در اونتاریو عملی می داند. او می گوید: «ما همین الان در تورنتو ترانزیت رایگان داریم. اگر فرزند شما ۱۲ سال یا کوچکتر باشد، ترانزیت برای او رایگان است. الان یکی دو سال است که شورای شهر تورنتو استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را برای کودکان ۱۲ سال به پائین رایگان کرده. برای نمونه Go Transit برای کودکان ۱۲ سال به پائین رایگان است. هم اکنون در بیش از ۱۰۰ شهر جهان ترانزیت رایگان است. ترانزیت رایگان، مردم را از بزرگراهها و جاده ها دور نگه می دارد، از میزان آلودگی هوا که اتومبیلها تولید می کنند می کاهد.»

مایکل کوتو می داند که این کار یک شبه انجام شدنی نیست. او این کار را قدم به قدم عملی می داند. برای مثال در بعضی مسیرها که دچار گره های ترافیکی کور هستن می توان سرویس حمل و نقل عمومی را رایگان کرد، و یا در مرحله اول ترانزیت را برای نوجوانان زیر شانزده سال رایگان کرد. 

شاید برای سینورها رایگان کرد، شاید در ساعات ده صبح تا ۲ بعدازظهر رایگان کرد تا افرادی که می توانند، به جای ساعات پرترافیک روز در این ساعات رفت و آمد کنند.

دیجیتالیزه کردن برنامه های درسی

مایکل کوتو حدود ۱۰ سال پیش در مصاحبه با تلویزیون سی ان ان ایده دیجیتالیزه کردن برنامه های درسی را برای اولین بار مطرح کرد. 

او می گوید: 

«این روزها فرزندان من وقتی از مدرسه به خانه می آیند به ندرت کتاب درسی در دست دارند. همه چیز دارد به سرعت عوض می شود. دانش آموزان از همه جا به برنامه درسی دیجیتال دسترسی دارند. من می خواهم سیستم آموزشی اونتاریو را به یک سیستم دیجیتال تبدیل کنم.»

در مورد سایر مشکلات مدارس، مایکل کوتو به نیاز مدارس به تعمیرات اساسی اشاره می کند و می گوید: 

«ما باید برای بازسازی مدارس اونتاریو بیشتر سرمایه گذاری کنیم. ما در اونتاریو مدارسی داریم که در آب آنها سرب وجود دارد، در رنگ آمیزی آنها سرب وجود دارد، و یا دارای آزبستوس هستند، در زیرزمینهایشان موش وجود دارد. اینها سبب می شود که محیط خوبی برای یادگیری فراهم نباشد.»

در یک کلام، مایکل کوتو می خواهد مبلغ هنگفتی برای مدارس هزینه کند.

بهداشت و درمان

اونتاریو سالی ۶۴ میلیارد دلار صرف سیستم بهداشت و درمان می کند. مایکل کوتو معتقد است که اکنون فرصت خوبی است برای بهبود بخشیدن و بهینه سازی سیستم بهداشت و درمان. 

اگر چه سیستم بهداشت و درمان اونتاریو در مقایسه با بعضی جاهای دیگر بهتر است، با این وجود، وقتی شما به بیمارستان می روید، تمیزی، نظم و کیفیت و سرعت خدمات به خوبی گذشته نیست. 

مایکل کوتو می گوید: هزینه بهداشت و درمان سالی دو یا سه یا چهار درصد بیشتر شده ولی درآمد به این نسبت بالا نرفته. برای آنکه سیستم بهداشت و درمان را بتوان نوسازی کرد، در صورتی که نخواهیم مالیاتها را افزایش دهیم، باید به دنبال راههای خلاقانه بود. 

در این زمینه او بر استفاده از تکنولوژی های جدید در رشته بهداشت و درمان تاکید می کند و برای مثال به تلفنهای هوشمند اشاره می کند. او به ساعتی که در دست دارد اشاره می کند و می گوید: 

«با استفاده از تکنولوژی جدید نظیر اپل واچ می توان وضعیت تنفس را کنترل کرد، بیخوابی را زیر کنترل داشت، مثلا همین ساعت من به طور مداوم ضربان قلبم را اندازه می گیرد. اینها خیلی کارها می توانند بکنند، می توانند میزان تب را اندازه گیری کنند، فشار خون را زیر نظر داشته باشند. ما الان در دورانی زندگی می کنیم که شما می توانید با مطب پزشکتان متصل باشید و پزشک شما مدام وضعیت سلامت شما را زیر نظر داشته باشد، تا هرگاه مشکلی پیش آید، شما را احضار کند. اگر ما بتوانیم با این روشها، مردم را حتی الامکان از مراجعه به سیستم بی نیاز کنیم، فشار کمتری بر سیستم خواهد بود، و پول بیشتری برای بهینه سازی سیستم خواهیم داشت.»

مایکل کوتو و ایرانیان:

مایکل کوتو در رشته تاریخ تحصیل کرده. در رابطه با تاریخ ایران اطلاعات خوبی دارد. در رابطه با کامیونیتی ایرانیان اونتاریو می گوید: 

«وقتی به افق شهر نگاه می کنی، ساختمانهای بلند فراوانی می بینی که مهندسین و سازندگانشان ایرانی – کاناداییها هستند. می دانم که تعداد وکلا از کامیونیتی شما فراوان است، و می دانم که شما به آموزش و پرورش و خانواده خیلی اهمیت می دهید؛ مدیر کمپین انتخاباتی من هم – سارا علیمردانی – از کامیونیتی شماست.»