مردی که 30 سال در پارک استنلی زندگی کرد

در جنگل پارک استنلی، مکانی نه چندان دور از مسیر پیاده روی، یک کمپینگ وجود دارد. اما این فقط یک کمپینگ نیست.

این سایت متعلق به مردی است که بیش از 30 سال پارک استنلی را خانه خود می خواند. نام او کریستنسون بِیلی است و قدیمی ترین ساکن پارک استنلی محسوب می شود.

در اطراف او مجموعه‌ای از آثار هنری، لوازم نقاشی، آلات موسیقی و گل‌ وجود دارد؛ مجموعه‌ای که او آن را «سعادت و خوشبختی محض» توصیف می‌کند.

او دلیل زندگی در این پارک را اینگونه توصیف کرد: بررسی تأثیر آرامش و سکوت جنگل بر خلاقیت.

در 17 سال اول، تنها منبع نور او شمع بود. با این حال، او می تواند با پول بازنشستگی خود چراغ قوه و باتری بخرد.

وقتی او برای اولین بار به این پارک نقل مکان کرد، حضور او یک راز نبود. پارکبانان و افسران اداره پلیس ونکوور از همان ابتدا از کمپ او اطلاع داشتند. به دلایل مختلف، به او اجازه ماندن داده شد اما به تصمیم خود بیلیف این کمپ در حال پایان است.

بِیلی اکنون 74 ساله است و پارک را با سه دهه هنر، موسیقی، تجربیات و داستان‌هایی از تنها زندگی کردن در جنگل ترک می‌کند.

بیلی در سال 1949 در سنت لوئیس ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. چند سال بعد، خانواده‌اش به فیلادلفیا نقل مکان کردند و در «محله‌ای مرفه» زندگی می‌کردند. او دانش آموز شایسته ای بود و بعد از اتمام دبیرستان در دانشگاه واترلو در رشته مهندسی تحصیل کرد. او در 17 سالگی ازدواج کرد اما سه سال بعد، این ازدواج به جدایی انجامید.

او در Stelco همیلتون و سپس در بانک مونترال کار می کرد اما خوشحال نبود و اینگونه بود که برای اولین بار هنر را در مونترال کشف کرد. بیلی دانشگاه را ترک کرد و به کالج هنر رفت. او همچنین مدتی را در اروپا زندگی کرد.

او برای اولین بار در سال 1981 از تورنتو با سفر هیچهایک به ونکوور رفت و از آن دیدن کرد. او در اطراف ساحل جریکو چادر زد و سپس اولین طعم کمپینگ در پارک استنلی را چشید. ترکیبی از اقیانوس و جنگل تمایل او به سمت غرب را افزایش داد.

بیلی در سال 1990 به پارک استنلی بازگشت و هرگز آنجا را ترک نکرد. او نمی دانست سه دهه آینده را در جنگل زندگی خواهد کرد و در سن 40 سالگی، تنها قصد او خودسازی بود.