افراد دیابتی در مناطق کم درآمد، در معرض خطر بالای قطع عضو هستند

بر اساس گزارشی که روز پنجشنبه منتشر شد، بیش از هفت هزار نفر از افراد مبتلا به دیابت هر ساله تحت قطع پا یا انگشت پا قرار می‌گیرند که می‌توان از بروز اکثر آنها جلوگیری کرد.

در این گزارش آمده است، افراد مبتلا به دیابت که در محله‌های کم درآمد زندگی می‌کنند، سه برابر بیشتر از افرادی که در مناطق پردرآمد زندگی می‌کنند، دچار قطع عضو می‌شوند. افرادی که در جوامع دور افتاده زندگی می کنند نیز نسبت به افرادی که در مراکز شهری زندگی می کنند در معرض خطر قطع عضو هستند.

به گزارش رسانه ها و به گفته کارشناسان، عدم دسترسی به یک ارائه دهنده مراقبت های اولیه برای کمک به افراد در کنترل دیابت یکی از عوامل بالقوه این بی عدالتی ها است.

همچنین یکی دیگر از عوامل، دسترسی به متخصصان (از جمله متخصصین پا و کایروپودیست‌ها) است که می‌توانند زخم‌ پای افراد دیابتی را قبل از بدتر شدن درمان کنند.

به گفته یکی از مقامات انجمن دیابت کانادا، افرادی که مبتلا به دیابت هستند و تحت قطع عضو قرار می گیرند، با مشکلات روحی و مالی قابل توجهی روبرو هستند. همه افراد مبتلا به دیابت باید دسترسی مقرون به صرفه و به موقع به داروها، دستگاه ها، آموزش و مراقبت های لازم داشته باشند تا بتوانند وضعیت خود را مدیریت کرده و از عوارضی مانند قطع عضو جلوگیری کنند.

محققان، سوابق بیمارستانی سراسر کانادا را در سال‌های مالی 2020-2021 و 2022-2023 بررسی کردند و دریافتند که سالانه حدود 7720 قطع عضو پا در میان افراد 18 سال به بالا وجود داشته است.

به گفته پزشکان، افرادی که مبتلا به دیابت هستند به دو دلیل در معرض خطر قطع پا هستند. یکی آسیب عصبی ناشی از دیابت است، به این معنی که بیماران پاهای خود را احساس نمی کنند و متوجه زخمی شدن آنها نمی شوند. دلیل دیگر هم، گردش ضعیف خون یا بیماری شریان محیطی ناشی از دیابت است.

پیشگیری از ایجاد زخم که گاهی اوقات می تواند به دلیل پوشیدن کفش نا مناسب باشد، مهمترین راه برای جلوگیری از قطع عضو است. افراد مبتلا به دیابت باید هر روز پای خود را چک کنند و در صورت مشاهده هر گونه زخم، به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.

تخمین زده می شود 80 درصد از قطع عضو ناحیه پا از طریق غربالگری مناسب قابل پیشگیری است.