15 جون 1944: پیروزی سوسیالیستها به رهبری تامی داگلاس در ساسکاچوان

13 جون 1841:

اولین پارلمان کانادا در کینگستون انتاریو گشایش یافت.

15 جون 1846:

ایالات متحده و بریتانیا معاهده اورگون (Oregon Boundary Treaty) را امضا کردند. این معاهده مدار 49 درجه را به عنوان مرز آمریکا و کانادا تعیین می کرد.

17 جون 1871: 

آن سوان (Anne Swan) از نواسکوشیا با قد 2 متر و 27 سانتی متر با مارتین بورن (Martin Buren) از کنتاکی با 2 متر و 19 سانتی متر قد ازدواج کرد.

13 جون 1886: 

آتش بخش عظیمی از شهر ونکوور را نابود کرد.

15 جون 1944: 

حزب فدراسیون همکاری مشترک المنافع Co-operative Commonwealth Federation به پیروزی شگفت انگیز در انتخابات عمومی استان ساسکاچوان رسید و رهبر آن تامی داگلاس (Tommy Douglas) اولین دولت سوسیالیستی در کانادا را تشکیل داد که برنامه های اجتماعی بی سابقه ای در زمینه بهداشت و درمان و دیگر خدمات اجتماعی را به اجرا گذاشت. داگلاس تا سال 1961 نخست وزیر ساسکاچوان بود. در این سال این حزب به حزب نیودمکرات (NDP) تغییر نام داد و درو لیوید جانشین داگلاس شد که تا سال 1964 نخست وزیر ساسکاچوان بود.

16 جون 1981: 

کن تیلور (Ken Taylor) سفیر سابق کانادا در ایران اولین غیر آمریکایی شد که مدال طلای کنگره آمریکا را دریافت کرد. رونالد ریگان رئیس جمهور وقت آمریکا این مدال را به خاطر پناه دادن و طراحی عملیات فرار 6 آمریکایی از ایران در سال 1980 (در جریان بحران گرونگانگیری) به تیلور اعطا کرد.

16 جون 1984: 

در جریان انتخاب رهبری حزب لیبرال کانادا، جان ترنر موفق شد ژان کرتیین را شکست دهد و جانشین پیر الیوت ترودو و نخست وزیر کانادا شود. اما در سپتامبر بعد، لیبرالها به سختی از محافظه کاران شکست خوردند و ترنر مقام نخست وزیری را به برایان مالرونی واگذار کرد.

18 جون 1985: 

لیبرالهای انتاریو به رهبری دیوید پترسون (David Peterson) با ائتلاف نیودمکراتها در انتخابات عمومی پیروز شدند و به 42 سال حکومت محافظه کاران در این استان پایان دادند.

13 جون 1993: 

خانم کیم کمپیل (Kim Campbell) به عنوان رهبر حزب محافظه کار کانادا انتخاب شد و به جای برایان مالرونی مسئولیت نخست وزیری کانادا را به عهده گرفت. کیم کمپیل که نماینده پارلمان از منطقه ونکوور بود، قبل از اینکه به رهبری حزب محافظه کار برسد چند سمت مهم در کابینه کانادا داشت که از جمله آنها وزارت دادگستری و وزارت دفاع بود. اما چهار ماه بعد از آنکه کیم کمپیل به عنوان اولین نخست وزیر زن کانادا سوگند یاد کرد، حزب محافظه کار در جریان انتخابات عمومی به شدت دست رد مردم را بر سینه خود احساس کرد و از یک حزب دارای اکثریت به حزبی نزول کرد که فقط دو کرسی در پارلمان به دست آورد. در نتیجه خانم کمپل در 13 دسامبر 1993 پس از 6 ماه نخست وزیری، استعفا داد. او بعدها سر کنسول کانادا در لس آنجلس شد.