مژگان تهرانی، چهل و سومین قربانی سارز تورنتو بر مژگان چه گذشت؟

پنجشنبه 14 آگوست 2003: 

آقای حسین ابوطالب همسر مژگان تهرانی که از 20 ماه می تاکنون سختی های فراوانی کشیده هنوز برای چند سوال خود دنبال پاسخ می گردد: 

ـ دکتر کانگ به من گفت یکی از 12 متخصص درجه یک ریه در تورنتو است. او گفت که سارز معمولا 10 تا 15 روز طول می کشد. یا فرد نجات پیدا می کند یا جان بیمار را می گیرد. چرا سارز مژگان 68 روز طول کشید؟ 

ـ چرا پس از عمل جراحی به مژگان آنتی بیوتیک ندادند؟ چرا باید جای بخیه های او عفونت کند؟ 

ـ چرا به جای یک چاک دو اینچی، چاک بلندی در شکم مژگان ایجاد کرده بودند؟ 

ـ چرا دکتر کانگ خانم دکتری که مژگان را در بیمارستان نورت یورک جنرال هاسپیتال عمل کرده بود را بعد از عمل جراخی به قرنطنیه نفرستادند. اما مژگان را به قرنطینه نفرستادند؟ چرا دکتر کانگ خودش با مژگان تماس تلفنی نمی گرفت؟ 

ـ چرا در 29 ماه می که مژگان را به دلیل ضعف شدید وعفونت بخیه ها به بیمارستان یورک سنترال هاسپیتال بردیم، مژگان را در بیمارستان نگه نداشتند و دوباره به خانه فرستادند؟ 

***

یکشنبه 18 می 2003، شب قبل از ویکتوریاـ دی، جشن تولد مژگان بود. خانواده و دوستان نزدیک در خانه او گرد آمده بودند تا سالروز تولدش را تبریک بگویند. یکی از دوستان محبوبه رضاییان بود.

محبوبه و مژگان با هم در یک کمپانی همکار بودند. آنها با هم بسیار صمیمی بودند. آن شب، در آن میهمانی گرم، مژگان برای لحظه ای محبوبه را به کناری کشید و گفت: 

«محبوبه می دانی که بالاخره به من وقت عمل داده اند، قرار است پس فردا عمل شوم.» 

و بعد با لحنی آمیخته از شوخی و هیجان و با کمی اضطراب پرسید: 

«محبوبه! یعنی به سلامت از بیمارستان میام بیرون؟»

مژگان یک عمل کوچک زنانه داشت. پزشک او که یک خانم جراح به نام دکتر کانگ بود به او خبر داده بود که پس از مدتها انتظار، اتاق عمل فراهم شده و باید روز سه شنبه 20 می در بیمارستان نورت یورک جنرال هاسپیتال حاضر باشد. 

دوشنبه 19 می برابر با ویکتوریاـ دی بود. می گویند لانگ ویکند ویکتوریا دی آغاز گردشهای مردم در کانادا است. در تورنتو هم چنین بود. بخصوص که تازه سایه سارز از سر شهر رخت بست بود و سازمان بهداشت جهانی دو هفته قبل، سفر به تورنتو را بی خطر اعلام کرده بود. کم کم نگرانی ها رفع شده بود. اما این موج اول سارز بود که رخت بربسته بود. موج دوم سارز در راه بود. در روز دوشنبه 19 ماه می کمتر کسی در تورنتو حدس می زد که موج دیگری از سارز دارد در شهر جان می گیرد. مژگان و محبوبه هم مثل دیگر ساکنان شهر هرگز تصور نمی کردند که عفریته ای به نام سارز دوباره در شهر پیدایش شود.

دوشنبه شب، مژگان در حالی که گاه به آسمان که با آتش بازی ویکتوریا دی پیاپی روشن می شد چشم می دوخت، کیف و لباسی آماده کرد تا فردا با خود، به بیمارستان ببرد. دکتر کانگ به او گفته بود که دو روز بیشتر در بیمارستان نخواهد ماند.