پربازدید

ویدیو

کووید-19

جوزف بمباردیه؛ مخترع اسنوموبیل: قسمت دوم و پایانی

شماره گذشته شما را با دوران نوجوانی جوزف بمباردیه و شروع کارهای ابتکاری او آشنا کردیم. و خواندید که در سن 15 سالگی اولین اختراع جدی خود را برای حرکت سریع روی برف و در واقع ماشین برف سواری به وجود آورد. 

با توجه به موقعیت جغرافیایی محل سکونت و فراوانی برف درآن منطقه و مشکلات رفت و آمد در زمستان، ایده بمباردیه و ابتکاراتش در زمینه خودروهای برفی باعث شروع دوره جدیدی از فعالیتهای تولیدی و صنعتی اش گردید. او در نظر داشت که وسیله ای اختراع کند که سبک بوده و با موتوری به مراتب کوچکتر از موتور اتومبیل به حرکت درآید. او ده سال تمام روی این پروژه کار کرد و شبها تا دیروقت مشغول مطالعه، طراحی و ساخت قطعات بود و تمام پس انداز خود را خرج این کار کرد.

در زمستان 1934 هنگامی که پسر دو ساله اش دچار نارسایی قلبی گردید و آنها به دلیل مشکلات تردد نتوانستند وی را به بیمارستان برسانند، جوزف فرزندش را از دست داد. این ضایعه باعث شد که وی با جدیت بیشتری طرح خود را دنبال نموده و سال بعد اولین وسیله نقلیه در سبک ویژه حرکت بر روی برف را بنام خودش به ثبت رساند. 

تشویق مقامات صنایع در اتاوا جوزف را بر آن داشت که اختراع ثبت شده اش را به کارخانجات تولید اتومبیل ـ که سخت به دنبال خرید امتیاز آن بودند ـ واگذار نکند و به جایش تعمیرگاه کوچک خود را تبدیل به کارگاه تولید اسنوموبیل نماید.

اولین دسته محصول کارگاه جدید هفت دستگاه اسنوموبیل مدل B7 بود که بنابه سفارش مشتریان و در سال 1936 تا 37 تولید گردید که B مخفف بمباردیه و 7 ظرفیت مسافرین خودرو بود. بعدها به مرور آن را تکمیل نمود و انواع کوچکتر و سبکتر آن را ساخت. بمباردیه در عبور و مرور درون شهـری سـوار بـر وسیلـه ساخـت خودش می شد و همیشه سعی می کرد که آن را نزدیک دفاتر روزنامه ها و یا ایستگاههای رادیویی پارک نماید که در واقع نوعی تبلیغات رایگان را برایش به ارمغان آورد. بزودی سفارشات فراوانی از پزشکان و ادارات پلیس دریافت نمود که رساندن آنها را به نقاط غیرقابل عبور و پر برف آسان می نمود. 

در سال 1939 سفارشات آنقدر زیاد شد که کارگاه کوچک وی قادر به تولید نبود. بدین خاطر کارخانه بزرگ و مدرن تری را در سال 1940 بنا نمود که در سال 1941 رسما و با ظرفیت 200 دستگاه در سال افتتاح گردید. نام این شرکت جدید 

Auto-Neige Bombardier بود. 

مدل B12 با استقبال بسیار خوبی روبرو گشت ولی تولید آن چندان به طول نیانجامید، زیرا کانادا نیز خود را در جنگ جهانی درگیر کرد. با توجه به نیاز نیروهای نظامی در مناطق برف خیز اروپا و خصوصا نروژ، ارتش کانادا سفارش 130 دستگاه اسنوموبیل را به بمباردیه داد که می بایست ظرف 4 ماه آماده نماید. او بلافاصله کارخانه ای را در مونتریال و در محل موجود یک کارگاه تولیدی راه اندازی کرد که دو کارخانه به طور شبانه روزی مشغول ساخت سفارشات گردیدند. مجموعا 1900 نوع مختلف خودرو نظامی برفی در طول سالهای 1942 تا 46 ساخته شد و همزمان تولید انواع غیرنظامی و شخصی آن نیز ادامه یافت. 

هوش سرشار و نظارت مستقیم بمباردیه در طراحی و تولید خودروها و ثبت اختراعاتش در کانادا و آمریکا باعث گردید که وی به فکر گسترش اینکار بیفتد و به فعالیتهایش جنبه رسمی و قانونی بدهد، لذا در سال 1942 شرکت سهامی تولیدی بمباردیه با 3000 سهم را به ثبت رساند که دفتر مرکزی اش در ده وال کورت ـ محل زادگاهش ـ قرار داشت، سهامداران اولیه و اصلی آن خانواده بمباردیه بودند که زیربنای یک امپراتوری بزرگ تولیدی که امروزه به تولید جت و هواپیما رسیده است را بنا نهادند. 

با پایان یافتن جنگ جهانی درخواست خودروهای شخصی برفی به سرعت رو به افزابش گذاشت به طوری که بین سالهای 1945 تا 1951 مجموعا 2596 دستگاه تولید گردید. 

با طراحی و ساخت مدل C18 که ظرفیت حمل 18 مسافر و یا 25 شاگرد مدرسه را داشت فصل جدیدی از ترقی شرکت بمباردیه آغاز گردید که فروش این شرکت را در یک سال به 2.3 میلیون دلار رساند که سودی معادل 324000 دلار عاید سهمانداران نمود. بین سالهای 1949 تا 58 به علت تمیز کردن برفهای مناطق روستایی و همچنین گرم تر شدن زمستانها، تقاضای تولید خوردو شخصی کم شد که همین امر باعث گردید جوزف دست به ابداع و ساخت خودروهای صنعتی و جدیدتری بزند که از آن جمله سری R بود که قابلیت تعویض اسکی با چرخ را داشت که می توانستند هم بر روی برف و هم جاده معمولی از آن استفاده کنند و این مدل نیز با استقبال بسیار زیادی روبرو گشت. آنگاه شرکت به تولید تراکتور و ماشین آلات برف روبی پرداخت که همچنان به آمریکای شمالی اروپا فروخته می شد. 

با توجه به کیفیت پایین لاستیک های تولیدی در منطقه، جوزف تصمیم گرفت که کارخانه تولید قطعات لاستیکی مورد نیاز خودروهایش را نیز بنا نماید که موفقیت دیگری برای شرکت بمباردیه به حساب آمد. 

و بالاخره در سال 1959 آرزوی کودکی جوزف برای ساخت وسیله ای کوچک و یک نفره به واقعیت پیوست و تولید جدید شرکت بنام Ski-Doo به بازار عرضه گردید. 

اسکی دو 900 دلاری مورد استقبال بسیار زیاد پزشکان، مروجین مذهبی و دیگران قرار گرفت که بمباردیه را وادار به گسترش کارخانه اش نمود تا جایی که تولیدات را در سال 1962 به 8200 دستگاه در سال رساند. 

در سال 1964 با مرگ ناگهانی جوزف، صنعت کانادا یکی از بهترین مخترعین خود را و شهرک Valcourt شهروندی ممتاز را از دست داد. راه او توسط فرزندان و خانواده اش ادامه یافت که امروزه نیز از نزدیک شاهد موفقیت این شرکت بزرگ هستیم.

Post URL: https://salamtoronto.ca/?p=50413



بیشتر بخوانید

بیشتر بخوانید

ویدیو

پربازدید

کووید-19