مذاکرات نفتا و تاثیر آن بر مجوزهای کار

در ماههای اخیر اخبار مربوط به توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) پیوسته موضوع روز بوده و در رسانه ها مطرح بوده است. 

این معاهده در ژانویه 1994 بین سه کشور کانادا، آمریکا و مکزیک منعقد شد اما در ماههای اخیر این سه عضو در حال مذاکره مجدد پیرامون مفاد آن هستند. هر چند در سه دهه گذشته تغییرات و اصلاحاتی در مفاد این معاهده ایجاد شده ولی روشن است که مذاکرات جدید به تغییرات بسیار اساسی در این معاهده منجر خواهد شد. 

«نفتا» یک توافقنامه تجاری است پیرامون چگونگی تجارت بین این سه کشور، که در عین حال بندهایی از آن به شهروندان سه کشور اجازه می دهد که در هر کدام دیگر از سه کشور کار کنند. هدف از این مصوبات این بود که حرکت نیروی کار در سه کشور را آسانتر کرده و بدین طریق تجارت بین سه کشور را روان تر کند. برای نمونه، طبق آخرین آمار و ارقام موجود، کانادا در سال 2016، در چارچوب این مصوبات، به 17.602 آمریکایی و 691 مکزیکی مجوز کار داد. در همان سال 2016، آمریکا نیز جمعا 14.768 ویزای کار، در چارچوب نفتا، برای شهروندان کانادایی و مکزیکی صادر کرد. 

توافقنامه نفتا جاوی مصوبات گوناگونی است که اجازه می دهند افراد، از جمله سرمایه گذاران، اساتید و مدرسان، و نیروهای مرتبط با Intracompany Transfers و Treaty Traders میان سه کشور جابه جا شوند. 

برای نمونه، در گروه متخصصین، کانادایی ها، آمریکایی ها و مکزیکی های تحصیل کرده در 63 حرفه گوناگون می توانند برای تا سه سال مجوز کار بگیرند تا به عنوان مهندس، وکیل، حسابدار و غیره در کشور دیگر کار کنند.

به موجب توافقنامه نفتا، شهروندان سه کشور می توانند برای کار کردن در هر یک دیگر از سه کشور اپلای کنند، مشروط بر آنکه یک پیشنهاد کار موقت که معتبر باشد دریافت کرده باشند.

این پروسه برای شهروندان این سه کشور بسیار آسانتر و سریعتر است تا برای شهروندان کشورهای دیگر که بخواهند برای کار کردن به آمریکای شمالی بیایند. 

در چارچوب توافقنامه نفتا، افراد متخصص باید در یکی از 63 شغل تعیین شده در متن کنونی نفتا جای بگیرند. این لیست قبل از شروع دوره شکوفایی دیجیتالی تهیه شده و به همین دلیل، شامل بسیاری از حرفه هایی که اکنون به شدت مورد نیاز هستند نمی باشد. 

به همین خاطر مذاکرات کنونی نفتا می تواند فرصت خوبی برای بهنگام کردن این لیست باشد. 

ولی حال و هوای حاکم بر مذاکرات کنونی نفتا، و جو سیاسی ضد مهاجر که اینک در ایالات متحده سایه افکنده، کار بهنگام کردن این لیست را مشکل کرده و حتی صحبت از آن است که بندهای مربوط به جابه جایی متخصصان، به طور کامل حذف شوند، که در این صورت، وضعیت هزاران کانادایی، آمریکایی و مکزیکی در خطر قرار می گیرد. 

متاسفانه روشن نیست که اگر مذاکرات نفتا به نتیجه نرسد، و ایالات متحده از این توافقنامه خارج شود، چه بر سر این دسته از متخصصان خواهد آمد. 

خبر خوب برای بیزنس های کانادایی که نیروی کار آمریکایی و مکزیکی استخدام می کنند این است که ممکن است بتوانند در چارچوب برنامه های دیگر برای این نیروی کار مجوز بگیرند؛ برنامه هایی نظیر Global Talent Stream. اما وضعیت نیروی کار کانادایی که در آمریکا و مکزیک مشغول کار هستند به این روشنی نیست، با توجه به رقابت شدیدی که در این زمینه وجود دارد، ممکن است شاهد بازگشت هزاران تن از کانادایی ها به کانادا باشیم؛ و روند چند دهه عزیمت متخصصان کانادایی به آمریکا، معکوس شود.

از آنجا که مذاکرات تجدیدنظر، و رجزخوانی ها درباره جنگ تجاری ادامه دارد، پیش بینی آینده تقریبا غیرممکن است ولی می توان امیدوار بود که عقل سلیم پیروز شود و بندهای مربوط به تحرک نیروی کار بین سه کشور حفظ شده و بهنگام شود تا جریان آزاد نیروی کار بین سه کشور و ثمرات آن برای شکوفایی تجاری ادامه یابد.

***

مشتاق دریافت نظرات شما هستم. لطفا سئوالات مربوط به مهاجرت یا شهروندی را که مایلید در مقالات بعدی به آن بپردازم با من در میان بگذارید: 

[email protected]

توجه: این اطلاعات، توصیه یا نظریه حقوقی نیستند. شما همیشه باید برای وضعیت خاص خودتان توصیه حقوقی دریافت کنید زیرا شرایط و فکت ها در هر پرونده ای متفاوت و بنابر این اپلای کردن قوانین در هر مورد متفاوت است.

****

خانم زینب ضیایی فارغ التحصیل دانشکده حقوق دانشگاه تورنتو و دارای لایسنس وکالت در انتاریو و نیویورک هستند.

فعالیتهای حقوقی ایشان بیشتر در شاخه های مهاجرت و بیزنس است.

ایشان معمولا روی پیدا کردن راه حل های مطلوب در پرونده های پیچیده مهاجرت با موکلانشان همکاری می کنند و در سطوح گوناگـون دادگاهی موکلانشان را نمایندگی می کنند.

تماس: [email protected]