پربازدید

ویدیو

کووید-19

کیچنر: آلمانی کوچک در قلب کانادا

انتاریو را سرزمین دریاچه ها نام نهاده اند. این تعریف اگرچه درست است اما کافی نیست. انتاریو سرزمین چندین فرهنگه ست. از ابتدای تاریخ نوین آن بعد از کشف آمریکا، انتاریو پذیرای اقوام و زبانهای گوناگون بوده است. بومیان اولیه، انگلیسی ها، اسکاتلندی ها، فرانسویها، ایرلندی ها، چینی ها، ویتنامی ها، کره ای ها، هندیها و بالاخره ایرانی ها و بسیاری دیگر از فرهنگهای سراسر دنیا این استان را به عنوان خانه خود برگزیده اند. این ملل رد پای خود را در فرهنگ و آداب و رسوم این سرزمین به جا گذاشته اند و می گذارند. آنها جذب سرزمین جدید شده و در عین حال فرهنگ خود را هم به نمایش می گذارند.

در این سفر به سرزمینی میرویم که چندان دور از تورنتو نیست و همگی حداقل با اسم آن آشنایی دارند. کیچنر Kitchener و واترلو Waterloo مناطقی هستند با منظر روستایی که در ۱۰۰ کیلومتری غرب تورنتو قرار دارند. این دو شهر دوقلو از طریق بزرگراه ۴۰۱ غربی قابل دسترس هستند.

تاریخچه کیچنر
برلین (کیچنر کنونی) در سال ۱۹۱۰. تعداد مهاجران آلمانی در سالهای دهه ۱۸۳۰ به قدری به این منطقه زیاد شد که نام «برلین کانادا» را بر آن نهادند. بعدها طی یک رفراندوم نام شهر به کیچنر تغییر یافت. (Photo Credit: Kitchener Public Library)

سرزمینی که بعدها کیچنر نامیده شد، قسمتی از اراضی استان کانادا (آن زمان هنوز دولت مستقلی به نام کانادا تشکیل نشده بود) بود که از طرف مقامات انگلیسی به بومیان به خاطر وفاداریشان به حکومت سلطنتی انگلیس واگذار شد. در سال ۱۷۹۸ سی هزار هکتار از این سرزمین به کلنل (سرهنگ) ریچارد بیسلی (Richard Beasley) از وفاداران به سلطنت انگلیس فروخته می شود. بعد از انقلاب آمریکا و استقلال آن از انگلیس، گروههایی که تاب مقاومت در برابر انقلابیون جدید و روش حکومت داری آنان را نداشتند، به تدریج خاک آمریکا را ترک کردند و به سرزمین های شمالی تر که تحت حکومت بریتانیا بود وارد شدند. این سرزمین در آن وقت کانادای علیا یا آپر کانادا (Upper Canada) نامیده می شد. از جمله این مهاجران کشاورزانی صلح طلب و آرامش خواه بودند که ریشه آلمانی داشتند. اجداد این کشاورزان یک بار دیگر هم از اروپا به آمریکا مهاجرت کرده بودند که در ایالت پنسیلوانیا ساکن شدند. مهاجرت این کشاورزان از اروپا به خاطر باورهای مذهبی آنان بود که حکومت های وقت اروپا و یا دیگر مذاهب غالب تاب تحمل آنان را نداشتند. این کشاورزان آلمانی تابع مذهبی بودند که منونایت (Mennonite) نامیده می شود. بنیانگذار این مذهب منو سیمونز (Menno Simons) در قرن شانزدهم خود را از فرقه پروتستان جدا کرد و عبادات و آداب و رسوم مذهبی خود را معرفی کرد. در طی جنگهای داخلی آمریکا، منونایت های آلمانی تبار نگران بودند که آزادی مذهبی آنان مورد تعرض قرار بگیرد. در حکومت بریتانیا منونایت ها از خدمت سربازی و شرکت در جنگ معاف بودند چون بر اساس اصول منونایت شرکت در فعالیتهای نظامی ممنوع است. آنها که خواستار شرکت در جنگهای داخلی آمریکا و یا فعالیت های خشونت آمیز نبودند، گروه گروه به سرزمین کانادا وارد شدند و در سرزمین هایی که دولت بریتانیا در اختیار آنان قرار میداد ساکن شدند. اولین ساکنان در زمینهایی که متعلق به کلنل ریچارد بیسلی بود ساکن شدند و با ورود گروههای بعدی از همین گروه مذهبی آنان زمین های بیشتری را از کلنل خریداری کردند و هسته اولیه شهری کوچک را تشکیل دادند.

این سرزمین در آن زمان بیشه زاری بود پر از مرداب و تپه های ماسه ای. منونایت ها شروع به تقسیم زمین بین خود کردند و چون همگی آنان ریشه آلمانی داشتند شرکتی آلمانی تشکیل دادند و علاوه بر تقسیم زمین، کارگاههای چوب بری را نیز به راه انداختند. در سال ۱۸۱۶ شرکت آلمانی به شهرک واترلو ملحق شد.

رژه سربازان جنگ جهانی اول در کیچنر در سال ۱۹۱۶. (Photo Credit: Kitchener Public Library)

منونایت ها مردمانی صلح جو هستند که تحمل آرا و عقاید مذاهب دیگر را دارند. این روحیه آنان باعث شد که در سالهای بعد مهاجران بسیاری از اروپا بخصوص از آلمان به این منطقه مهاجرت کنند. تعداد مهاجران آلمانی در سالهای دهه ۱۸۳۰ به قدری زیاد شد که نام «برلین کانادا» بر آن نهادند. در سال ۱۸۵۶ راه آهن به برلین کانادا رسید و مقدمه صنعتی شدن برلین و ارتباط آن با دیگر نواحی کانادا برقرار شد.

در نقش مهاجران آلمانی در ساختن اقتصاد کانادا تردیدی نیست. کارگران ماهر و سخت کار آلمانی این منطقه را به صورت مرکز صنعتی درآوردند و در پایه گذاری صنایعی چون مبلمان سازی و دباغی و کار روی چوب و دیگر صنایع دستی اهتمام تمام کردند. در سال ۱۹۱۲ برلین به صورت یک شهر درآمد و رسما به عنوان پایتخت آلمانی کانادا مشهور شد. با شروع جنگ جهانی اول، انگلستان در مقابل آلمان قرار گرفت و احساسات ضد آلمانی در کانادا اوج گرفت.

سرانجام در سال ۱۹۱۶ به دنبال جر و بحث های بسیار نام شهر از برلین به کیچنر تغییر یافت. کیچنر (هبرت کیچنر Hebert Kitchener) نام افسر ارشد ارتش انگلستان بود که در جنگ بوئر بر آلمانها پیروز شد.

مردم در حال سوار شدن Street Car در سال ۱۹۴۰ در کیچنر (Photo Credit: Kitchener Public Library)

تغییر نام شهر تاثیری در روند صنعتی شدن آن نداشت. تنوع صنایع موجب شد که بحران های اقتصادی نیمه اول قرن بیستم بر آن تاثیر چندانی نگذارند. کیچنر همچنان به مشارکت خود در ساخت اقتصاد انتاریو ادامه داد و در سال ۱۹۶۵ سریعترین رشد را در بین شهرهای کانادا از آن خود کرد. این شهر هم اکنون مرکز مبادله کالا و بسته بندی و نیز مشارکت های مالی است و جمعیتی حدود ۲۴۲ هزار نفر را در خود جای داده است.

برج یادبود The Pioneer Memorial Tower برای احترام به پیشگامان آلمانی که بین سالهای ۱۸۰۰ تا ۱۸۰۳ از پنسیلوانیا به «برلین کانادا» (کیچنر کنونی) مهاجرت کردند در ۲۸ آگوست ۱۹۲۶ در این شهر بنا و افتتاح شد (عکس چپ: Kitchener Public Library). این برج هنوز در پارک ویکتوریای کیچنر پا بر جاست. (عکس راست: Wikipedia)

اگر به کیچنر می روید در قلب مرکز شهر پارک های وسیع ویکتوریا را می بینید. این پارک از باغ های رز و آب نماهای زیبا و درختان بزرگ و یک زمین فوتبال تشکیل شده است. دریاچه ای در وسط این پارک قرار دارد که محل اجتماع قوها و اردک ها است.
برج بزرگ ساعت در مدخل همین پارک قرار دارد. ساعت این برج ده متری سابقه ای ۱۲۰ ساله دارد و چندین بار مورد مرمت قرار گرفته است. ابتدا این برج در محوطه تالار شهر قرار داشت ولی بعد از تخریب تالار شهر به این محل انتقال یافت و ساعت آن سرانجام در سال ۱۹۹۵ تعمیر شد و شروع به کار کرد. این برج ساعت چهار وجه دارد و سقف آن از فلز برنج پوشیده شده است.

کیچنر مرکز محصولات تازه کشاورزی است. بازار معروف کیچنر در قلب شهر انواع محصولات کشاورزی و میوه را با کیفیتی خوب و به صورت تازه عرضه می کند.

بازار معروف کیچنر Kitchener Market در ۱۸۳۰ (چپ) و هم اکنون. این بازار که در قلب شهر واقع است انواع محصولات کشاورزی و میوه را با کیفیتی خوب و به صورت تازه عرضه می کند. (Photos: Kitchener Market)

برج پیشتازان Waterloo Pioneers Memorial Tower که در ۱۹۲۶ ساخته شده یادآور مهاجران منونایت و آلمانی است که این شهر را تاسیس کردند.

کریسمس فصلی است که فرهنگ آلمانی به روشنی خود را نشان می دهد. در مرکز شهر و در جایی که تالار شهر قرار دارد بازار کریستکیندل (Christkindl Market) انواع غذا و نوشابه های آلمانی را به نمایش می گذارد. در طی روزهای ۴ تا ۸ دسامبر توریست ها از آمریکا و کانادا به دیدن این بازار می آیند.

این بازارچه با انواع سوغاتی و صنایع دستی و موسیقی و دیگر سرگرمیها، خانواده ها را به خود جلب می کند.

اگر به کیچنر می روید در قلب مرکز شهر پارک وسیع ویکتوریا را مشاهده خواهید کرد. این پارک از باغ های رز و آب نماهای زیبا و درختان بزرگ تشکیل شده است. دریاچه ای نیز در وسط این پارک قرار دارد که محل اجتماع قوها و اردک ها است. (Photo Credit: Flickr – Sue Thompson)

کیچنر تنها شهری است که روز شکرگذاری را تنها با خوردن بوقلمون جشن نمی گیرد. آنها در این روز راهپیمایی به راه می اندازند و با لباسهای سنتی در جشن شرکت می کنند. در ماه اکتبر کیچنر میزبان بزرگترین جشن باواریا در آمریکای شمالی است. جشن اکتبر که به آن اکتبرفست (Oktoberfest)  می گویند ۹ روز به طول می انجامد و از سراسر آمریکا توریست ها و علاقمندان را به خود جلب می کند.

برای رفتن به لندن نیازی به گذرنامه و ویزا ندارید، حتی لازم نیست از هواپیما استفاده کنید و از اقیانوس اطلس عبور کنید. کافی است بزرگراه ۴۰۱ را به سمت غرب ادامه دهید (حدود ۳۰۰ کیلومتر) تا به شهر آرام و پر درخت لندن برسید.

«بالهای بهشت» Wings of Paradise Butterfly Conservatory واقع در 2500 Kossuth Road شما را به بهشت دعوت می کنند. در این باغ پر گل که به شکل باغ های مناطق حاره ای طراحی شده است صدها پروانه از ۴۰ نوع مختلف آزادانه در اطراف شما پرواز می کنند و از گلی به گل دیگر می روند. بالهای بهشت گلخانه بزرگی است که ۷۵ نوع از انواع گیاهان حاره ای را در خود جای میدهد. چشمه ها و آبشارهای زیبا در داخل گلخانه منظره ای زیبا و باور نکردنی به این مجموعه میدهند. پروانه ها و حشراتی که در این باغ به نمایش گذاشته شده اند از آمریکای جنوبی و کشورهایی چون کاستاریکا و مالزی جمع آوری شده اند.

Post URL: https://salamtoronto.ca/?p=159848



بیشتر بخوانید

بیشتر بخوانید

ویدیو

پربازدید

کووید-19