کلینیک های خصوصی برای انجام جراحی ها، هزینه های قابل توجهی دریافت می کنند

همزمان با برنامه دولت داگ فورد که انجام برخی جراحی ها را از بیمارستان های دولتی به کلینیک های خصوصی منتقل کرده، داده های استان کبک نشان می دهد که دولت ها هزینه زیادی بابت این جراحی ها به کلینیک های خصوصی می پردازند و در نتیجه این نگرانی ایجاد می شود که هزینه بالای کلینیک های خصوصی بار مالی بیشتری بر دوش مالیات دهندگان بگذارد.

جزییات به دست آمده نشان می دهد که هزینه جراحی ها بسته به کلینیکی که در آن نجام شود، تفاوت قابل توجهی دارند. هزینه عمل جراحی آب مروارید در یک بیمارستان دولتی برای دولت کبک به طور متوسط ۸۰۰ دلار است اما در یک کلینیک خصوصی حدود ۱,۲۰۰ دلار است که نشان دهنده افزایش ۴۵ درصدی می باشد. هزینه جراحی تونل کارپال به طور متوسط کمتر از ۵۰۰ دلار در بیمارستان دولتی و ۹۰۰ دلار در کلینیک خصوصی است که گویای افزایش ۸۴ درصدی می‌باشد.

به گزارش رسانه سیتی نیوز، دکتر دانیال رضا، استادیار دانشگاه تورنتو در پزشکی خانواده معتقد است که راه های بهتری برای ارائه بالاترین کیفیت با کمترین هزینه وجود دارد. کلینیک خصوصی که مبتنی بر سرمایه گذار است راه حل این کار نیست بلکه راه حل، ارائه خدمات دولتی در کلینیک های وابسته به بیمارستان های دولتی یا کلینیک های اجتماعی است که مستقل عمل می کنند.

به گزارش سیتی نیوز، هنوز مشخص نیست که استان انتاریو چقدر برای جراحی در کلینیک‌ های خصوصی پرداخت می کند، زیرا قراردادهای محرمانه آنها امکان آگاهی از هزینه ‌های واقعی را غیرممکن ساخته.

دکتر رضا خاطرنشان کرده که این موضوع مستلزم شفاف سازی است. وقتی دلارهای مالیات دهندگان در این زمینه خرج می شود، پس شفاف سازی هم الزامی می شود.

بر اساس این گزارش، هزینه تعویض مفصل ران و زانو در بیمارستان های دولتی کانادا از ۱۰ هزار تا ۱۲ هزار دلار است، در حالی که در کلینیک های خصوصی تا ۲۸ هزار دلار است.

دکتر اندرو لانگهرست از دانشگاه سایمون فریزر نیز معتقد است: «اگر می‌خواهیم به سمت یک سیستم ارزان حرکت کنیم، باید روی بهبود سیستم عمومی تمرکز کنیم. اما آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد این است که اکنون این سیاست بر کلینیک های خصوصی تمرکز دارد.»

دلیل اصلی انتقال جراحی ها از بیمارستان های دولتی به کلینیک های خصوصی در دولت فورد این بود که جراحی در کلینیک های خصوصی به انجام جراحی های به تعویق افتاده و کاهش زمان انتظار کمک می کند. با این حال، تحقیقات نشان می ‌دهد که انتاریو نسبت به استان‌ هایی که این جراحی‌ها را برون سپاری کرده اند، زمان انتظار بهتری برای جراحی تعویض مفصل دارد.

داده ها نشان می دهد که هفتاد و سه درصد از مردم انتاریو در عرض شش ماه تعویض مفصل ران یا زانو را انجام می دهند، حال آنکه این رقم در بریتیش کلمبیا ۷۰ درصد، در آلبرتا ۵۳ درصد و در کبک ۴۸ درصد است.

به گفته دکترلانگهرست: «بزرگترین مشکل، موضوع نیروی کار است که تحت فشار شدید قرار دارد. وقتی نیروی کار را به بخش خصوصی می کشانید، بر ارائه خدمات در بیمارستان های دولتی تاثیر می گذارید.»