قانون جنجالی چگونگی پخش آنلاین در کانادا تصویب شد

لایحه جنجالی دولت کانادا که به منظور بازنگری قوانین پخش آنلاین ارائه شده بود، در مجلس سنا به تصویب رسید.

پس از سال ها بحث و جدل، مجلس سنا لایحه C-11 را که به عنوان «قانون پخش آنلاین» نیز شناخته می شود، تصویب کرد، و اندکی پس از آن موافقت سلطنتی را نیز دریافت کرد.

با تصویب این لایحه، تغییراتی در قانون پخش برنامه های رسانه ای و مخابراتی کانادا ایجاد می شود. این قانون سرویس های پخش آنلاین مانند نتفلیکس و اسپاتیفای را ملزم می کند که از موسیقی و برنامه های تلویزیونی کانادایی حمایت کرده و برای آن هزینه کنند.

به طور خاص در این لایحه آمده است که «سرویس های آنلاین باید برنامه های کانادایی را به هر دو زبان رسمی انگلیسی و فرانسه و همچنین به زبان های بومی پخش کنند.»

به گفته سی بی سی، بر اساس این تغییرات، کمیسیون رادیو تلویزیون و ارتباطات راه دور کانادا (CRTC) اختیارات گسترده‌ ای بر شرکت ‌های رسانه‌ های دیجیتال پیدا می کند به طوری که می تواند در صورت نقض قانون توسط هر یک از شرکت های مذکور، آنها را جریمه مالی کند.

به گفته دولت، اعمال این قانون بر رسانه های قدیمی که در پلتفرم های آنلاین کار می کنند نیز ضروری است. در حال حاضر، رسانه ها موظفند حداقل 30 درصد از درآمد خود را صرف حمایت از برنامه های کانادایی کنند.

حزب محافظه کار با اشاره به اینکه این لایحه «حمله به آزادی بیان» است، گفت: «با این کار که شبیه سانسور اطلاعات است، این دولت است که تعیین می کند کانادایی ها چه ویدیوها، پست ها و محتواهایی را به صورت آنلاین ببینند و چه چیزهایی را نبینند.»

در این راستا، حامیان این لایحه از تقویت بخش های هنر و رسانه کانادا، و مخالفان، از کنترل و نظارت بیش از حد اینترنت می گویند.

پلتفرم آنلاین تیک تاک نیز هشدار داد که این لایحه می‌ تواند بر کاربرانش تأثیر بگذارد، گرچه دولت تاکید دارد که این مقررات مشمول محتوای تولید شده توسط کاربران نمی شود.

گوگل، شرکت مادر یوتیوب، نیز یک کمپین عمومی علیه این قانون راه اندازی کرد و گفت که این قانون بر تجربه کاربرانش در این پلتفرم تأثیر منفی می گذارد.

پابلو رودریگز، وزیر میراث فرهنگی کانادا این قانون را در فوریه 2022 به مجلس عوام ارائه کرد. حدود یک سال بعد، سنا لایحه C-11 را با اصلاحاتی به مجلس عوام بازگرداند. مجلس اکثر اصلاحات را پذیرفت اما برخی اصلاحات را رد کرد.

یکی از بحث برانگیزترین نکات این لایحه این است که آیا C-11 در مورد محتوای تولید شده توسط کاربران، مانند پادکست ها و ویدیوهای آنلاین، اعمال می شود یا خیر. دولت تاکید دارد که این لایحه مشمول کاربرانی که محتوا تولید می کنند، نمی شود.

برخی از موضوعات این قانون هنوز به طور کامل مشخص نیست. برای مثال، در این قانون  آمده است که پخش برنامه ‌های رسانه ای و مخابراتی کانادا باید «در خدمت نیازها و منافع همه کانادایی‌ ها، از جمله کانادایی هایی با جوامع نژادی و پیشینه ‌های قومی فرهنگی، کانادایی هایی با موقعیت‌ های اجتماعی-اقتصادی، کانادایی های توانمند و معلول، با گرایش‌ های جنسی مختلف، هویت ‌ها و ابراز جنسیتی و سنین مختلف باشد.»

اما اینکه این دقیقا به چه معناست، هنوز مشخص نیست ولی انتظار می رود دولت بسیاری از موضوعات نامشخص را از طریق یک دستورالعمل برای کمیسیون رادیو تلویزیون و ارتباطات راه دور کانادا CRTC روشن کند.

منتقدان بر این باورند که این قانون بیش از حد مبهم است و مشکلات حل نشده زیادی در آن وجود دارد.