علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد…
با توجه به گزارش آمار فوت در کانادا، ماههای دسامبر، ژانویه، فوریه و مارچ ماههایی گزارش شده اند که متأسفانه بیشترین آمار فوت را دارا می باشند.
ـ دسامبر 8.7 درصد
ـ ژانویه 9.8 درصد
ـ فوریه 8.5 درصد
ـ مارچ 9.1 درصد
و در مقابل در ماههای تابستان بطور چشمگیری تفاوت وجود دارد.
ـ جون 7.7 درصد
ـ جولای 7.9 درصد
ـ آگوست 7.8 درصد
ـ سپتامبر 7.5 درصد
جالب است که بدانید تعداد کسانی که برای داشتن بیمه عمر اقدام می کنند در زمستان رو به افزایش می گذارد.
دلیلش هم تأثیر از دست دادن عزیزی، دوستی یا همکاری می باشد که سن بالایی هم نداشته است ( کمی کمتر یا بیشتر از 50 سال).
یکی از دلائل اصلی بالا بودن آمار فوت در زمستان حمله و سکته قلبی است.
عده زیادی هم در میان همین افراد وجود دارند که خوشبختانه جان سالم به در می برند و پس از معالجات طولانی مدت و دور بودن از کار و داشتن استراحت ظاهراً سلامتی خود را باز می یابند و حتی به کار قبلی شان ادامه میدهند و بدلیل پشت سر گذاشتن تجربه ای تلخ، خود و خانواده شان درصدد بر می آیند که برای خرید بیمه اقدام کنند.
ولی چرا اینقدر دیر؟ آیا واقعاً وقت نداشتیم که زودتر اقدام به اینکار بکنیم و قدر با ارزش ترین سرمایه زندگیمان یعنی «سلامتی» خود را بدانیم؟ این به خاطر این نیست که همیشه فکر می کنیـم همه اتفاقات فقط برای «همسایه» می افتد و ما همیشه مصونیم؟
فراموش می کنیم که ما هم «همسایه» دیگران محسوب می شویم و در معرض همان اتفاقات هستیم؟
حالا که پس از سالها تلاش خانه ای بزرگتر (و مورتگیج بیشتر!!) خریداری کرده ایم. بچه ها بزرگتر شده اند و آماده رفتن به دانشگاه هستند یا آن را شروع کرده اند فکر هزینه دانشگاه از سرمان بیرون نمی رود.ضمناً چون راهشان دور است باید برایشان ماشین بخریم و این یعنی یک قسط اضافه و هزینه بیشتر و…و.. و.. و…. .
حالا بطور جدی و با هر قیمتی حاضریم بیمه عمریا از کارافتادگی بخریم (یا لااقل برای موتگیج مان بیمه ای داشته باشیم). حالا که یک سابقه پزشکی نامناسب برایمان بوجود آمده، آیا می توانیم امیدوار باشیم؟
امکان پذیرفته شدن در معاینات پزشکی برای دریافت بیمه برایمان وجود دارد؟ و با هر سئوالی خود را نیز زیر سئوال می بریم که چرا انجام اینکار را به روزهای زمستانی زندگی ام موکول کرده ام.
پاسخ اینست که نباید چندان ناامید بود. امکان داشتن بیمه عمر برای این افراد می تواند وجود داشته باشد. امکانی از پذیرفته نشدن تا پذیرفته شدن با حق بیمه بیشتر.
زیرا پرداخت بیمه معمولاً برای افراد با سلامتی استاندارد محاسبه میشود تا قیمت اصلی پس از معاینات مشخص شود و افراد در صورت سالم تر بودن از شرایط سنی شان میتوانند از مزیت پرداخت حق بیمه کمتر برخوردار شوند و بالعکس در صورت داشتن پرونده بیماری باید بیش از یک فرد سالم استاندارد حق بیمه بپردازند.
از افرادی که دور و برتان می شناسید و بیمه عمر دارند سئوال کنید. ببینید که چه وقت، در چه شرایطی و با چه تفکری بیمه خریداری کرده اند.
کسانی که جوانترند و خود و همسرشان بیمه عمر دارند جزو کسانی هستند که مطالعه و دور اندیشی کرده اند. وقتی سن بالاتر می رود متأسفانه فقط ضرورت است که انسانها را مجبور به گرفتن بیمه عمر می نماید. سئوال اینست که چرا باید آنقدر آن را به تأخیر بیاندازیم که مجبور شویم بهایش را بپردازیم.
بهر حال پرداخت این بها ارزش آن را دارد که خیالمان در مورد خانواده و دارائی هایمان یا پرداخت بدهی ها و تعهداتمان آسوده شود.
مهم اینست که با توجه به جنسیت، وضعیت سلامتی و سن، همیشه می توانیم حق بیمه کمتری بپردازیم و ما به التفاوت آنرا برای بازنشستگی مان پس انداز کنیم. آرامش خیال ما، آرامش و شادی به خانه می آورد و به عزیزترین کسـان مان یعنی خانواده آرامش می بخشد و به همه کمک می کند تا بتوانند بهتر و مؤثرتر پیش بروند، چیزی که آرزو و خواسته همه ما ست.
با آرزوی سلامتی برای همه دراین زمستان و اینکه برای عملی کردن برنامه هایمان نباید منتظر بمانیم تا زمستانی در زندگی مان اتفاق بیافتد.
مهندس فرحنازجاهد
Member of Million Dollars
Round Table -MDRT
کارشناس ارشد بیمه ، مشاور
در سرمایه گذاری های تضمینی
Post URL: https://salamtoronto.ca/?p=46836